Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Translated to:	Awake 1

3 Poems contain بیدار شو

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.8-31.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.8

German Translation

[1] دوش رفتم به در میکده خواب آلوده
خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده

[2] آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش
گفت بیدار شو ای ره رو خواب آلوده

[3] شست و شویی کن و آن گه به خرابات خرام
تا نگردد ز تو این دیر خراب آلوده

[4] به هوای لب شیرین پسران چند کنی
جوهر روح به یاقوت مذاب آلوده

[5] به طهارت گذران منزل پیری و مکن
خلعت شیب چو تشریف شباب آلوده

[6] پاک و صافی شو و از چاه طبیعت به درآی
که صفایی ندهد آب تراب آلوده

[7] گفتم ای جان جهان دفتر گل عیبی نیست
که شود فصل بهار از می ناب آلوده

[8] آشنایان ره عشق در این بحر عمیق
غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده

[9] گفت حافظ لغز و نکته به یاران مفروش
آه از این لطف به انواع عتاب آلوده

[1] Last night ,to the door of the wine - house ,I went ,sleep stained
The khirka wet of skirt ,and the prayer - mat ,wine stained

[2] The magian boy of the wine - seller ,cry - making ,came
He said Awake ,O wayfarer ,sleep stained .

[3] Washing and washing ,do then ,to the tavern ,proudly move
So that ,by thee ,this ruined cloister become not' stained

[4] In desire for those sweet of mouth beloved ones how long makest thou
The jewel of thy soul with the melted ruby the bloody tear stained

[5] In purity ,pass the stage of old age and make not ,
The honour - robe of old age ,with the splendid dress of youth ,stained .

[6] Pure and clean ,be and ,from nature's well ,come forth
Giveth not purity water ,earth stained .

[7] I said O soul of the world not a defect is it ,the rose - book
If ,in the spring season ,it become with pure ruddy wine bestained .

[8] In this deep sea of love those acquainted with love's path ,
Were drowned and were not with water stained .

[9] He said : Hafiz to friends ,thy jest and subtlety boast not ;
Alas for this thy grace ,with varied forms of reproach bestained .

[1] Ich gieng zur Schenke gestern, Vom Schlafe ganz befleckt, Befeuchtet war die Kutte, Der Teppich ganz befleckt.

[2] Es kam ein Schenkenknäblein Und sagte mir mit Spott: Es ist schon Zeit: Erwache O du vom Schlaf befleckt!

[3] Vor allem andern wasch' dich, Dann komm' zur Thür' herein, Es würde ja die Schenke Von dir sonst auch befleckt.

[4] Wie lang wird noch aus Sehnsucht Nach einem süßen Mund Mit flüssigem Rubine Der reine Geist befleckt?

[5] Geh', wo die Alten wohnen, Mit Reinigkeit vorbei, Das Kleid des Alters werde Von Jungen nicht befleckt.

[6] Sey rein, steig' in die Höhe, Vom Brunnen der Natur, Denn nimmer schmeckt das Wasser Als rein, das Staub befleckt.

[7] Ich sprach zu meinem Liebchen: Ist es nicht Schand' und Spott, Daß in den Lenz die Rose Sich so mit Wein befleckt?

[8] Erfahrene der Liebe Sind zwar in diesem Meer Hinab zum Grund gefahren, Und wurden nicht befleckt.

[9] Sie sprach: Hafis, die Räthsel Verkauf' den Freunden nicht! O Schade! dieser Milde Mit solchem Grimm befleckt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.1-32.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.1

German Translation

[1] ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می
طامات تا به چند و خرافات تا به کی

[2] بگذر ز کبر و ناز که دیده‌ست روزگار
چین قبای قیصر و طرف کلاه کی

[3] هشیار شو که مرغ چمن مست گشت هان
بیدار شو که خواب عدم در پی است هی

[4] خوش نازکانه می‌چمی ای شاخ نوبهار
کشفتگی مبادت از آشوب باد دی

[5] بر مهر چرخ و شیوه او اعتماد نیست
ای وای بر کسی که شد ایمن ز مکر وی

[6] فردا شراب کوثر و حور از برای ماست
و امروز نیز ساقی مه روی و جام می

[7] باد صبا ز عهد صبی یاد می‌دهد
جان دارویی که غم ببرد درده ای صبی

[8] حشمت مبین و سلطنت گل که بسپرد
فراش باد هر ورقش را به زیر پی

[9] درده به یاد حاتم طی جام یک منی
تا نامه سیاه بخیلان کنیم طی

[10] زان می که داد حسن و لطافت به ارغوان
بیرون فکند لطف مزاج از رخش به خوی

[11] مسند به باغ بر که به خدمت چو بندگان
استاده است سرو و کمر بسته است نی

[12] حافظ حدیث سحرفریب خوشت رسید
تا حد مصر و چین و به اطراف روم و ری

[1] Saki come for the goblet of the tulip hath become full of wine
Mutterings ,how long raving words till when

[2] Pride and disdain ,abandon .For Time hath seen
The wrinkling in decay of the robe of the Kaisar and the abandoning in death of the crown of Kay .

[3] Sensible be drink wine For the bird of the sward became intoxicated with love for the rose Ho
Vigilant be for the sleep of non - existence is in pursuit .Alas

[4] O branch of fresh spring gracefully thou wavest ;
Be it not that distress be thine from the torment of the wind of December .

[5] On the kindness of the sphere ,and its way ,reliance is none
O woe to that one who became safe careless of its deceit

[6] O Zahids to - morrow after death the wine of Kausar is for us and the har ;
To - day before death the Saki the murshid moon of face and the cup of wine of love

[7] Recollection of the covenant of youth ,the morning breeze giveth
O kind youth me ,the life - elixir that pain taketh ,give .

[8] The pomp and the sovereignty of the rose ,regard not .For ,scattereth
The chamberlain of the breeze every leaf of it beneath the foot .

[9] To the memory of Hatim Tai the perfect murshid give the cup of one ' man ' two gallons
So that we may fold up the black book of the misers void of God's bounty ,ignorant of His love

[10] That wine that ,to the ruddy Arghavan ,gave colour and grace ,
Casteth out in sweat from His face the grace of His nature .

[11] To the garden ,take the cushion .For ,in service ,like attendants ,
The cypress is standing and loin - girt is the reed .

[12] Hafiz the tale of magic of thy sweet deceit thy lustrous verse hath reached ,
To the limits of Egypt and of Chin ,and to the boundaries of Rum and of Rai .

[13] For wine of love for God pledge the things of time
For ,of the man of the Path ,hath remained naught .

[1] Komm', o Schenke, mit Wein sind der Tulpen Kelche gefüllet, Wie lange noch den Mönchebrauch!

[2] Laß den Stolz und laß Schmeicheleien bei Seite, Wo sind die Kaiser Sina's? Rom's?

[3] Sey' vernünftig, es hat der Vogel sich eben betrunken. Erwach'! der Schlaf des Nichts harrt dein.

[4] Ast des Frühlings, wie schön ist deine Schaukelbewegung! Dich treffe nicht der Sturm des Winters!

[5] Freunde, glaubet mir, traut den glatten Worten des Glücks nicht, Weh' dem! der sich darauf verläßt.

[6] Morgens warten Huris auf uns in Edens Gefilden, Und heut die Schenken mit dem Glas.

[7] Es erinnert der Ost an die Zeiten der Fürsten von Saba, Gieb uns das Glas zur Seelenkur,

[8] Sieh' nicht auf die Pracht, und auf den Schimmer der Rose, Der Wind zerstreut jedes Blatt.

[9] Auf die Gesundheit Hatems gieb uns ein Glas von zwey Maaßen, Man bürde uns den Geiz nicht auf!

[10] Dieser Wein von röthlicher Farb' und süßem Geschmack Macht meinen Liebling roth und süß.

[11] Bringe den Polster heraus, es warten auf dich in dem Garten Die Ceder und die Flöte schon. Höre die Sänger der Flur, sie haben zusammengestimmet Die Flöten und das Barbiton.

[12] Deine Zaubergesänge, Hafis, sind durchaus verbreitet, Von Sina bis nach Griechenland.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.15-4.15

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.15

German Translation

[1] ما را ز خیال تو چه پروای شراب است
خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

[2] گر خمر بهشت است بریزید که بی دوست
هر شربت عذبم که دهی عین عذاب است

[3] افسوس که شد دلبر و در دیده گریان
تحریر خیال خط او نقش بر آب است

[4] بیدار شو ای دیده که ایمن نتوان بود
زین سیل دمادم که در این منزل خواب است

[5] معشوق عیان می‌گذرد بر تو ولیکن
اغیار همی‌بیند از آن بسته نقاب است

[6] گل بر رخ رنگین تو تا لطف عرق دید
در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است

[7] سبز است در و دشت بیا تا نگذاریم
دست از سر آبی که جهان جمله سراب است

[8] در کنج دماغم مطلب جای نصیحت
کاین گوشه پر از زمزمه چنگ و رباب است

[9] حافظ چه شد ار عاشق و رند است و نظرباز
بس طور عجب لازم ایام شباب است

[1] With fancy for perpetual union with Thee ,what desire for wine Love is ours
To the jar the Murshid possessed of truths and of divine knowledge say Take thy head depart for the jar - house is ruined .

[2] Even if it be the wine of Paradise ,spill it .For without the Friend God
Every draft of sweet water that thou givest is the very essence of torment .

[3] Alas The Heart - Ravisher hath departed and in the weeping eye
The picturing of the fancy of a letter from Him is only the picture on water quick of decline ; calamitous to the seeker

[4] O eye be vigilant .For ,one cannot be safe on the couch of ignorance
From this lasting torrent of vicissitudes that occurreth in the stage of sleep this world

[5] The Beloved One God openly passeth ,by thee but
Keepeth seeing strangers .On that account ,the Beloved is veil - bound .

[6] Since the ruddy rose beheld the grace of sweet latest beauty on thy coloured cheek ,
In envy's fire ,through the heart's grief ,it is immersed in rose - water .

[7] Green are the valley and the plain .O Friend come let us not let go
The hand from the pleasure of the water - pool ; for the world is all mirage and naught else

[8] In the corner of my brain ,seek no place of counsel
For this brain - cell is full of the hum of the harp and of the ribab .

[9] If Hafiz be lover ,or profligate ,or glance - player ,what then
In the time of youth ,many a strange way is necessary .

[11] O candle the true Beloved heart - illuminating
Without Thy face heart - adorning ,my heart is dancing on the fire like roast meat .

[1] Schwebt dein Bild mir vor den Augen, Was kümmert mich das Trinken? "Sey gefaßt - so sprich zur Kanne - "Denn die Schenke wird zerfallen." -

[2] Ist gleich in dem Rebensafte Selbst das Paradies enthalten, Gießt ihn weg! es sind Scherbete, Ohne Mädchen mir die Hölle.

[3] Weh! die Freundinn ist entflohen, Und in meiner Augen Thränen, Sind die Formen Ihrer Schönheit Zart auf Wasser hingemalet.

[4] Wache auf mein Auge! wache! Wer auf diesem Posten schlummert, Ist von der Gefahr des Stromes Keinen Augenblick gesichert.

[5] Die Geliebte wollte ohne Schleyer hier vorüberwallen, Aber sie sah Nebenbuhler, Deßhalb hat sie sich verschleyert.

[6] Seit die Rose hat gesehen Deines Wangenthaues Anmuth, Sank, auf Eifersucht verbrennet, Sie in Rosenwasser unter.

[7] Thäler grünen, Berge grünen, Komm und laß uns an dem Wasser Nicht mit leeren Händen sitzen, Denn die Zeit zerrinnt wie Wasser. Dein Gesicht hat in dem Herzen Hundert Lichter angezündet, Obgleich (das ist eben selten) Hundert Schleyer es verhüllen. O du Flammenkorn der Herzen, Ohne deiner Wangen Schimmer Ist mein Herz, das an dem Feuer Tanzte, längst in Staub verbrennet. Immer sey Hafis betrunken, Immer koß' er liebeäugelnd, Manche wunderliche Streiche Ziemen in der Zeit der Jugend.

[8] In dem Winkel meines Hirnes Such' ich Rath und gute Lehren, Denn du wirst darin von Cythern Und von Lauten übertönet. Was für eine hohe Straße Ist die Straße deiner Liebe! Denn der Ocean des Himmels Ist nur Wasserschein dagegen!